Ռեֆերատ Հույզերի և զգացմունքների դերը մարդու կյանքում և գործունեության մեջ
Բովանդակություն
Ներածություն
Հույզերի և զգացմունքների դերը մարդու կյանքում և գործունեության մեջ
Եզրակացություն
Օգտագործված գրականության ցանկ
Զգացմունքները ավելի շատ, քան հույզերը, կայուն հոգեկան գոյացություններ, վիճակներ են, որոնք խիստ առարկայացված բնույթ ունեն և արտացոլում են որևէ օբյեկտի նկատմամբ կայուն վերաբերմունք: Զգացմունքը իրականության նկատմամբ մարդու հարաբերությունների արտացոլումն է նրա գիտակցության մեջ, որը առաջանում է բարձրագույն զգացմունքների բավարարման կամ չբավարարված չլինելու (բացասական զգացմունքներ) ժամանակ:
Հույզերի զարգացման առանձնահատկությունների բնագավառում կատարվել են հսկայական հետազոտություններ, որոնք կապված են նրանց կառուցվածքին, ֆունկցիաներին, առանձնահատկություններին, ազգային-մշակութային դրսևորումներին, որոնք անընդհատ ուղեկցում են մարդուն իր ողջ օնտոգենետիկ զարգացման ընթացքում, սակայն դրանք շատ յուրովի են. միևնույն հույզը տարբեր մարդիկ կարող են տարբեր կերպ զգալ:
Դրանք մարդու կյանքում կատարում են դրդապատճառների, գործողության դրդող ներքին ուժերի դեր, խոր ազդեցություն են գործում հիշողության և մյուս իմացական գործընթացների վրա:
Այսպիսով, միևնույն առարկայի նկատմամբ մարդը կարող է ունենալ միաժամանակ և´ դրական , և´ բացասական զգացմունքներ:
Հույզերի ամբիվալենտությունը կապված է այն փաստի հետ, որ գլխուղեղում, հատկապես հիպոթալամուսում, հաճույքի և տհաճության կենտրոնները գտնվում են շատ մոտ, հարևան բաժիններում, և կապված են նյարդային թելիկներով:
Առօրյա կյանքում զգացմունքերի և հույզերի ամբիվալենտության երևույթը բազմաթիվ դրսևորումեր ունի:
Պետք է նշել, որ հույզերի և զգացմունքերի երկարժեքությունը հոգեբանական և ֆիզիոլոգիական պատճառներն ու հիմքերը դեռևս լավ ուսումնասիրված չեն: Եթե որևէ առարկա ունի մի շարք գծեր, որոնց մի մասը ընկալող անձի համար հաճելի է, իսկ մյուս մասը` տհաճ ապա ինքնաբերաբար առաջանում է հակասական, երկարժեք հուզական վերաբերմունք: Ամբիվալենտ հույզերի իրական լինելը ապացուցելը, այնուամենայնիվ, դժվար չէ:
